Systemy mobilności miast zaangażowanych w projekt w znacznej mierze bazują na ruchu zmotoryzowanym opartym na paliwach kopalnych. Wykorzystanie tych paliw prowadzi do zanieczyszczenia powietrza i znacznej emisji CO2. W jednym z miast mobilność generowała aż 70% emisji. Zmiana systemu jest wyzwaniem, a wiele miast obawia się, że wprowadzenie środków ograniczających ruch samochodowy spotka się z silnym sprzeciwem społecznym. Czynnikiem komplikującym sytuację jest złożoność systemu mobilności. Często trudno przewidzieć oddziaływanie i monitorować rezultaty wdrożonych środków./td> Warto jednak zmieniać system mobilności w mieście. Gdy podejść do tego w sposób zintegrowany, zrównoważone przesunięcie modalne może prowadzić do poprawy jakości powietrza, tworzenia przyjaznych przestrzeni publicznych i zwiększenia równości. W niektórych przypadkach zmiany w obszarze mobilności stanowią impuls do innych zrównoważonych przemian. Z uwagi na to, że mobilność wiąże się z dużym wykorzystaniem zasobów przestrzennych i finansowych, zintegrowane planowanie mobilności jest nie tylko pożądane, ale wręcz konieczne. Poniżej znajdują się trzy strategie, które miasta projektu MULTIPLY stosują, aby uczynić mobilność bardziej zrównoważoną. Kliknij, aby poznać konkretne rozwiązania.

ZMIANA PODZIAŁU MODALNEGO

Zatory komunikacyjne, emisje CO2 i zanieczyszczenie powietrza można zmniejszyć poprzez zmianę podziału modalnego, tj. ograniczanie ruchu samochodowego na rzecz ruchu pieszego, rowerowego oraz transportu publicznego. Zmiana ta wymaga nie tylko udostępnienia alternatywnych opcji, ale także zwiększania ich atrakcyjności.

ZMNIEJSZENIE RUCHU SAMOCHODOWEGO

W wielu miastach problemem jest niepotrzebne lub nadmierne przemieszczanie się samochodami. Ruch i zatłoczone drogi w godzinach szczytu powodują korki, a to z kolei prowadzi do wyższych emisji CO2 i większego zanieczyszczenia powietrza.

PRZEJŚCIE NA POJAZDY ELEKTRYCZNE

Elektromobilność zmniejsza emisje i zanieczyszczenia. Wymaga jednak większej ilości energii elektrycznej i odpowiedniej infrastruktury. Nie można jej rozpatrywać w oderwaniu od planowania lokalnych systemów energetycznych.